به یاد طلبه شهید «ابوالقاسم عابدی نیک اقبال»
حدیث تو در کتاب بهاران
سرشت تاریخ ایران زمین همواره آمیخته به خون سرخ دلاورانی است که در هجوم ظلم و ستم، نه حنجره سکوتشان، که برق شمشیرشان چشم خصم دون را کور کرده، اندیشه پلید تجاوز را از ذهن کوچکشان بیرون برد.
«ابوالقاسم عابدی» دلاوری از تبار دلیران خراسان است که آسایش امروز ما مرهون رزم خونبار دیروز او است.
طلبه شهید «ابوالقاسم عابدی نیک اقبال» در یکم بهمن ماه 1347 در خانواده ای مذهبی و زحمتکش در شهرستان درگز دیده به جهان گشود. همچون دیگر مردمان آن دیار، ساده بود و بی آلایش و به دور از هیاهوی شهرهای بزرگ، زندگانی را آغاز کرد. در دوران پیروزی خون بر شمشیر، کودکی ده ساله بود که تنها سرود سبز پیروزی را بر بام این کشور بزرگ شنید و او نیز واله و شیدای نام خمینی-رحمت الله علیه- گشت.
پدر بزرگوار شهید عابدی پور افتخار خادمی مسجد را داشت و سرشت خانواده خویش را برپایه علاقه به مذهب و دین نهاده بود. از همین روی «ابوالقاسم»، پس از اخذ مدرک سیکل، روح حقیقت جو و تشنه خویش را به ساحل پربار حوزه و علوم حوزوی رساند و در مدرسه علمیه امیرالمؤمنین-علیه السلام- درگز مشغول به تحصیل گشت. اخلاق خوب و کریمانه، تقید بسیار نسبت به مسایل مذهبی و انقلابی و حضور فعال در عرصه های مختلف اجتماعی و سیاسی، خاطرات ماندگاری است که دوستان و همکلاسان آن روزهای ابوالقاسم از او به یادگار دارند.
«شهید عابدی» در اولین اعزام به میادین عشق و ایثار، رفیق توفیق گشت و مدال جانبازی بر گردن آویخت. پس از سلامتی مجدد، بار دیگر و این بار به قصد شهادت در 1366.4.16 در عملیات «ظفر هفت» در «چنگوله» شرکت کرد. پیکر پاک این دلاور شهر درگز چندی در آن دیار به امانت باقی ماند و سپس به زادگاهش بازگشت و تشییع شد.
حمیدرضا پژهان